-پاسخ آیت الله سیستانی درباره لباس مشکی در محرم وصفر
-پاسخ آیت الله خامنه ای درباره افطار کردن با تربت امام حسین علیه السلام
-دست زدن همراه با شادي و خواندن و ذكر صلوات بر پيامبر اكرم و آل او(ص) درجشن هايي كه به مناسبت ايام ولادت ائمه(ص) و اعياد وحدت و مبعث برگزار مي شود چه حكمي دارد؟ اگر اين جشن ها در مكانهاي عبادت مانند مسجد و نمازخانه هاي ادارات و يا حسينيه ها برگزارشوند، حكم آنها چيست؟
-پاسخ آیت الله شبیری زنجانی درباره جشن عروسی در ماه محرم وصفر
-پاسخ آیت الله مکارم شیرازی درباره اصلاح و آرایش در ماه های محرم و صفر
-پاسخ آیت الله روحانی درباره جنگ عایشه با امیرالمؤمنین (علیه السلام) از همه گناهان بدتر بود
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز روز عید غدیر
-پاسخ آیت الله جوادی آملی درباره نماز عید غدیر
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:8464 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

آيا بايد به يك مرجع تقليد معتقد بود و از او تقليد كرد؟ تكليف كساني كه مي گويند اصلاً هيچ روحاني و مرجعي را قبول ندارم و نيازي به آنها ندارم، چه مي شود؟ آيا اعمالشان قبول است؟ از چه شخصي به عنوان مرجع تقليد بايد تقليد كنيم؟

تقليد از علماي دين از ضروريات زندگي هر مسلمان است؛ همان طوري كه انسان براي حفظ سلامت خود چاره اي ندارد جز اين كه يا خود طبيب باشد يا به طبيب مراجعه كند. در امور شرعي و احكام، شخصي كه مجتهد نيست، بايد از مجتهد و عالم ديني تقليد كند. بنابراين كسي كه ايمان به دين دارد و به حكم عقل و فطرت خود ملزم است، نسبت به احكام، از رأي و نظر عالم و مجتهد در احكام دين پيروي مي نمايد. پس تقليد كه اعتماد و استناد به رأي و نظر عالم و مجتهد است، بر مبناي علم و عقل و فطرت است . رجوع به مرجع، حكم عقل است؛ زيرا انساني كه از مسئله اي تخصصي آگاهي ندارد، به متخصص رجوع مي كند، مگر آن كه خود متخصص و مجتهد باشد، مانند مراجعه به پزشك. تمام افراد در واقع اين گونه اند، يعني بدون آن كه خود متوجه باشند، از مجتهد يا مجتهدان تقليد مي كنند؛ زيرا آن ها احكام اسلامي را از راه اجتهاد و با رجوع به روايات و فهم آن به دست آورده اند؛ اما تقليد بايد روشمند و به شكل صحيح و معقول باشد.

در واقع لزوم تقليد، لزوم پيروي از نظريات متخصص در دين و احكام الهي است. هر شخصي كه از عناد و لجاجت به دور باشد و با اعتدال و انصاف به اين امر توجه نمايد، نمي تواند اين حقيقت را نپذيرد، چون در احكام دين، شخص يا بايد مجتهد باشد كه بتواند احكام را از روي دليل به دست آورد يا از مجتهد تقليد كند، يعني به دستور او رفتار نمايد، يا از راه احتياط طوري به وظيفه خود عمل نمايد كه يقين كند تكليف خود را انجام داده است، مثلاً اگر عده اي از مجتهدان عملي را حرام مي دانند و عده ديگر مي گويند حرام نيست، آن عمل را انجام ندهد و اگر عملي را بعضي واجب و بعضي مستحب مي دانند، آن را به جا آورد، پس كساني كه مجتهد نيستند و نمي توانند به احتياط عمل كنند، واجب است از مجتهد تقليد كنند .

شخصي كه مدتي اعمال خود را بدون تقليد انجام دهد، در صورتي اعمال او صحيح است كه بفهمد به وظيفه واقعي خود عمل كرده يا عمل او با فتواي مجتهدي كه وظيفهاش تقليد از او بوده، يا با فتواي مجتهدي كه فعلاً بايد از او تقليد كند، مطابق باشد .

در خصوص تقليد، شخص مكلف بايد از مجتهد اعلم تقليد نمايد. در خصوص انتخاب مرجع تقليد، اطلاعيه جامعه مدرسين حوزه علميه قم به پيوست تقديم مي شود.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.